2 Temmuz 2013 Salı

Kötü Çiçek

Manolya bir çiçek türüdür...
Nasıl koktuğunu bilmem, çok ilgilendirmez
İsmindeki ahenktir onu ayakta tutan
Şimdi sevdalara düşman, sana harap
Bana ise sadece bir yalın ve sadelik cehennemi
Dikta ediyorum, itiraf ettiğim herşey yalan !
En büyük itirafı ettim işte size şimdi
Ama pek bir paranoya, pek bir yürek algısı
İş bu dökümantasyon yaratılmış karga kargısı
Yalan diye haykırıyorum, ölüm yalan !
Aşk varken ölüm yaşayamaz !
Şimdi geçiyor saniyelerim bir bir acıyarak
Tek umudum yarın güzel olsun yoksa toprak ağlayacak...
Benim kadim dostum ben.. Ya sen ?
Gül kokar mısın ? Camiiye gider misin ?
Yoksa direk gül müsün sen ?! Ey Hoca ?!
Ne bu isyan, bu celal bana tüm marşları yaktıran...
Bir çocuğun ayağı bombaya basıyor
Kim ağlatıyor dünyada ki çocukları ?
Çıksın ulan ortaya, ben zaten yanmışım
Bir kötü daha kötüreyim yanmışlığımla
Gariğ değil mi ? Allah aşkına
Zaman kaygısından farketmedim, yanmışım dedim
E Zaten tüm çocukları ağlatan ben mişim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder