Sevdikçe Hırpalandım, İnadına daha da sevdim. 
Şimdi Hırpalanamıyorum.. Çünkü bitti artık.. Hır'sızım...

Ya ah'la Ya da Vur !

 Korkağın tekbiri, var Allah'ı Eyvallah'ı
Adamın dibi çeker kılıcı al kelleyi al kelleyi..
Şimdi sırıtır sırtlan yamaçlı dağların ak yeleleri
Silahını arama kahraman içinde senin
Vur kelleyi, deli desinler al ama önce tekbiri
Yakıştı mı ulan sana, hani cesur deli yürekli
hani akıllı deliydin ki
Vur kelleyi dedik söktün omurgadan kelli
Kılıcından Allah esirgensin, Ervah ordusuna çağır
Kendin kendini yok, önce Tekbir sonra zaten tekdir...

saatkolikruh

Özlediğim doğrudur
Diğerleri hep ve hep yalan olabilir
Ama sevdiğimde doğrudur...
Diğerleri hep ve hep yalan olabilir
En az iki kerede olsa size doğru söylüyorum
Aşığım ama saatlere düşman,
Diğlerleri hep ve hep doğru olabilir
Ama benim saatim sadece kendinden geçiyor..

bit

Bugün çok kızdım birisine
Ama güldüm sonra
kızmalarım bitmiş, tükenmiş
böyle şans olur mu usta ?

Bugün aşktan yine pişman oldum
sonra durdum düşündüm
pişmanlarım bitti mi diye
yok o bitmemiş, bitmeyecekmiş
Böyle şans olur mu usta ?

Hiç'kimse'

Bu şiiri kimse sevmeyecek !
Benim adım bir mezar taşında ünlenmiş sade,
Ve birazda tozlu kenarlı hırpalanmış
Bir veya birkaçı ağlar başında toprak hüzünlü
Beni kim sevmeyecek.
Dizeler yazdım ama kafam boş olarak
Hangi merağınızı cezbedemedim ?
Koşturuyorsunuz biryerlere ama boş !
Alın size geleceği görüş bildirgem.
Bu şiirden hiç haz etmeyecekler
Bencillik kokan buram buram harfler,
Yakacak genizlerinizi
Akıttığınız nefreteniz içimde sulanacak
Ama biliniz ! Fidan verecek onlar,
Çiçek açacaklar illa ki aydınlığa
Ben yazamadım siyasi bir politika
Hep aşktan yara almış boş bir kalfa
Ve adı mezar taşında ünlenmiş
Bir o kadar yalnız, ve yalnızlığına tapan olarak
Gitmekteyim son çare'me. Son çare bekle...

içim

Ölüme bir adım daha !
Tadı öyle tuzlu öyle acı
Ben Hak'ka tırmanırken yokuştan
Ter öyle akar öyle acıtır sırtımı

Dünyalığımı yitirdim, hükümsüzdür
Git içimdeki ben uç uzaklara
Ama ölme ! Desem pek bi nafile
Ölüm öyle tuzlu öyle acı...

şark

Bir sen, yine sen, birde yalnızlık
Kopar ve kopar gözyaşlarım derimden
Elimden gelen bir kaç anıya tutunmak
Kal n'olur gitme oradan da.

Dolap

bir dolap gıcırtısıyım şimdi

açıldıkça ses çıkaran

yok etmek istiyorsun beni yağ elinde

sen gıcırtıyı kesmek istiyorsun ama

sev dolabı, gıcırsıtıyla sesiyle

sev onu herşeyiyle...

Bir Damla Gözyaşı

O Baba varya, ondan olan ben.

Bir fazlayım, ne ona ne kendime

İrin denizinde yüzüyorum can yeleksiz,

Adımı haykırıyorum sahil güvenliğe

Yapma diyor akıtma gözyaşını

Ama kurtarsak seni yine, tekrar öleceksin !

Alma mazlumun yarım kalmış sigarasını

Yapma diyor yapma, akıtma gözyaşını...

O gar varya, tüm trenlerin aşk seferi yaptığı..

Söz ver orda buluşalım aşkım.

Özlemle kucaklayım seni, içten bir jubile...

Ay doğsun ümmet gibi üzerimize

Sana seni sevmediğimi haykırayım, aşktan öte.

Işıklarını kapatalım garın sevgilim, babam gelecek

Sınırlar sende, ikinci harfler bende kalsın...

Hayal Prensi

Siyah bir bulutun penceresinden

Açlık dağıtıyordum dünyaya

Önce tüm doymuşlara sela okudum

Ölümleri kapımdaydı, ama türlü bubi tuzağı.

Yeşil bir tencereden su dağıttım

Tüm yıkık binalara

İçlerindeki anıları aldım bohçama

İşte ben ! Hayal prensi !

Benim adım yok

Garipseyin beni

" Yok" diye isim olur mu diye.

E ? Sizin varlığınız oluyorda, benim yokluğum niye yok ?

Bir çikolata çorabı ürettim,

Kokan ayakların sahiplerine takdimle.

Milyonlarcanız bakmıyorsunuz topuğunuza

Bir hayal ürettim soktum aklınıza...

Güneşi cebime koydum,

Anahtarlarım çizdi.

Sokakta çöpe atayım dedim

Çöp kalmamış

Belediyeye sordum nedenini

Herkes sevgi atıyordu içine

Yok ettik dediler hepsini...

İşte ben ! Hayal prensi !

üç tane gözüm var bir tanesi hayal.

iki günden fazla hayal kurmazsam olurum hayal.

bir O'na inanırım, bir kendime

Sıfır noktasındayım, bir ucu hayal bir ucu ucube...

Kötü Çiçek

Manolya bir çiçek türüdür...

Nasıl koktuğunu bilmem, çok ilgilendirmez

İsmindeki ahenktir onu ayakta tutan

Şimdi sevdalara düşman, sana harap

Bana ise sadece bir yalın ve sadelik cehennemi

Dikta ediyorum, itiraf ettiğim herşey yalan !

En büyük itirafı ettim işte size şimdi

Ama pek bir paranoya, pek bir yürek algısı

İş bu dökümantasyon yaratılmış karga kargısı

Yalan diye haykırıyorum, ölüm yalan !

Aşk varken ölüm yaşayamaz !

Şimdi geçiyor saniyelerim bir bir acıyarak

Tek umudum yarın güzel olsun yoksa toprak ağlayacak...

Benim kadim dostum ben.. Ya sen ?

Gül kokar mısın ? Camiiye gider misin ?

Yoksa direk gül müsün sen ?! Ey Hoca ?!

Ne bu isyan, bu celal bana tüm marşları yaktıran...

Bir çocuğun ayağı bombaya basıyor

Kim ağlatıyor dünyada ki çocukları ?

Çıksın ulan ortaya, ben zaten yanmışım

Bir kötü daha kötüreyim yanmışlığımla

Gariğ değil mi ? Allah aşkına

Zaman kaygısından farketmedim, yanmışım dedim

E Zaten tüm çocukları ağlatan ben mişim...

Eski'me

Nasılda mutlu olmuştuk seninle..

Olamaz, bu mutluluğun sonu hüsran.

Bana değil güzel an'lara yazık.

Yine benden değil, Allah'tan utan...

Güneşimiz vardı bizim, kozalak yollu

ağaç kokusu hakim sokağımızda

Bir girerdik evimize huzur dolanırdı koynumuza

Bana değil, umut dolu nefeslerimize yazık

Benden değil bize yazık...

Ve yine bakıyorum geçmişe,

Özür dilerim, şiir yazmak için teşbih yaptım.

Geçmişe bakamıyorum çünkü çok uzakta

Bana değil hiç olmamış ve olamayacak sana

Benden değil senden çıkmamış olan aşk'a...

Bir Nevi

Köpek havlıyor sanarsın bunlar konuşunca !

Sonra bir vicdan sızlar, köpeklerin suçu ne !

Siz hiçbirşeye benzemessiniz, nevi şahsına münhasır !

Size ünlem harfi kadar değer verebiliyorum.

Cümleler gibi,

Kendimi ancak hayatınızın sonuna koyabilirim...!

Temmuz

Söyle bakalım temmuz...
Kimi çağırdın soframıza
düşlerimi serptin mi odamıza
ya misafir gelirse aniden
söyle bakalım temmuz
Dağınıklığımı giderebilir misin ?

Hiç havamda değilim, çok sıcaksın
Aşktan öyle bir uzak, öyle can yakıcısın
Sana seni severim diyenler Eylül'e düşman,
Herkes çıkarcı ve nankörken,
Söyle bakalım Temmuz
Cüzzamdan mı okuyacaksın satırla mı kovalayacaksın...

üç olsun dize güç olmasın
içime ağlıyorum be temmuz
o kadar yalnızım ki binlerce günden
sadece 31 tanesini muhatap edindim ömrümde
sana da ben şiir yazdım
Söyle bakalım, iyi ettim mi ?
Cevap versene !
Namussuz temmuz, herkesi anladık da,
Ulan herşeyde mi düşman bana...