Sözcüklerin kurcaladığı adamım
ben ki ne sorsan söylerim
nede arasın beni ısrarla
çünkü ben ölümün dürttüğü adamım
hep aynı tırı vırı
hep aynı sen ve hep aynı soru
neden ?
kaçmak gerekirse öbür dünyaya
sadece içmek gerekir nefesini
o götürür seni duyduğun yazıtlara
ve o bulur seni orda
karşıladığını zannedersin susarsın
çünkü ben sözlerin adamıyım
aşk, neden ?
kalıp bir halim var
tek tük çalım atabiliyorum sana
ben ki öyle bir şerefsiz
kendimden gayri köy yakmıyorum
yorgun değilim, kronik aşığım...
çünkü ben bir reçetesiz birde sensiz
valizimi arayan adamım lakin yok ara ki yok...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder